Euripides. Medea. New York: Dover Publications, 1993. (Vert. Rex Warner; Medeia, 431 v. Chr.)

Medea is ooit als een vreemdelinge meegegaan met haar Griekse man Jason naar de Griekse stad Corinthe, maar nu heeft haar man haar verlaten voor een Corinthische prinses. En wat moet je dan nog? Ze is een intelligente vrouw, Medea, en krachtig bovendien — ze beschikt over allerlei toverkrachten. Ooit heeft ze voor Jason twee kinderen gebaard, maar ze windt er geen doekjes om dat ze daar eigenlijk te mannelijk voor is: liever had ze op het slagveld gestreden. Nu schreeuwt ze het uit, want alles is voor niets geweest. Ze besluit actie te ondernemen, Jasons nieuwe vrouw om te brengen, en ook haar kinderen, voor wie ze toch geen toekomst meer ziet.

De tegenstrijdige gevoelens van een moeder die haar kinderen vermoordt, de machteloze woede van iemand die alle schepen achter zich verbrand heeft en nu ineens ontdekt dat ze in haar nieuwe huis niet thuis meer is, de verbittering van de vrouw die voor een waarschijnlijk jongere en in ieder geval machtigere ander wordt verlaten: de gevoelens zijn zeer heftig in Medea. Toch werd ik nog wel het meest gegrepen door de psychologie, door de fraaie monologen en dialogen. Zelden zulke heftige echtelijke ruzies bijgewoond als in Medea;

Jason
O children, what a wicked mother she was to you!

Medea
They died from a disease they caught from their father.

Jason
I tell you that it was not my hand that destroyed them.

Medea
But it was your insolence, and your virgin wedding.

Jason
And just for the sake of that you chose to kill them.

Medea
Is love so small a pain, do you think, for a woman?

Jason
For a wise one, certainly. But you are wholly evil.

Medea
The children are dead. I say this to make you suffer.

Enzovoort. De emoties spatten duizenden jaren later nog in het rond.