David Nicholls. Us. Hodder & Stoughton, 2015 (2014)
Douglas is een man van wie je alleen kunt houden als je binnenin hem zit: iemand die te goed weet hoe het allemaal moet, iemand die zich ergert aan gezinsleden die het verkeerd doen, iemand die denkt dat hij waardering niet hoeft te uiten omdat die vanzelf spreekt. Iemand zoals u en ik.
Aan het begin van Us vertelt zijn vrouw Connie hem dat ze niet gelukkig is, dat ze als hun zoon na de zomer het huis uit gaat, zelf ook naar elders wil vertrekken. Ze zullen alleen de zomervakantie nog samen doorbrengen, op een door Douglas georganiseerde Grand Tour door Europa. Die vervolgens faliekant dreigt te mislukken.
Us heeft in de verte iets van een romantische komedie, zo'n verhaal waarin het mis is tussen twee personen en het uiteindelijk allemaal goed lijkt te komen. Hoewel het uiteindelijk niet allemaal goed komt, althans, niet tussen de personen van wie je verwacht dat het ze het allemaal wel goed zullen maken. Het is af en troe grappig op de manier waarop Engelse boeken grappig kunnen zijn – door zelfspot over de stijfheid en de emotionele beperktheid van de Engelsman – maar op een bepaalde manier is het tegelijk ook heel bitter, en laat het je het menselijke tekort, je eigen menselijke tekort, goed voelen, tenminste wanneer je weleens een relatie zo hebt laten mislukken dat de ander uiteindelijk de relatie verbrak. Mooi boek!
Aan het begin van Us vertelt zijn vrouw Connie hem dat ze niet gelukkig is, dat ze als hun zoon na de zomer het huis uit gaat, zelf ook naar elders wil vertrekken. Ze zullen alleen de zomervakantie nog samen doorbrengen, op een door Douglas georganiseerde Grand Tour door Europa. Die vervolgens faliekant dreigt te mislukken.
Us heeft in de verte iets van een romantische komedie, zo'n verhaal waarin het mis is tussen twee personen en het uiteindelijk allemaal goed lijkt te komen. Hoewel het uiteindelijk niet allemaal goed komt, althans, niet tussen de personen van wie je verwacht dat het ze het allemaal wel goed zullen maken. Het is af en troe grappig op de manier waarop Engelse boeken grappig kunnen zijn – door zelfspot over de stijfheid en de emotionele beperktheid van de Engelsman – maar op een bepaalde manier is het tegelijk ook heel bitter, en laat het je het menselijke tekort, je eigen menselijke tekort, goed voelen, tenminste wanneer je weleens een relatie zo hebt laten mislukken dat de ander uiteindelijk de relatie verbrak. Mooi boek!
Reacties