Julie Schumacher. Dear Committee Members. London: The Friday Project, 2015 (2014)

Het is een briljant idee: een roman in de vorm van aanbevelingsbrieven. Jay Fitger is een professor in creative writing aan een Amerikaanse universiteit ('Payne') en schrijft inmiddels meer van dat soort brieven – voor studenten, ex-studenten en collega's –dan dat hij aan zijn romans werkt. En dus volgen we zijn wederwaardigheden gedurende enkele maanden in 2009-2010 aan de hand van de brieven.

Het is voor het genre natuurlijk dan wel nodig dat die Fitger een enigszins excentrieke aanbevelingsbrievenschrijver is, die zijn epistels lardeert met allerlei persoonlijke ontboezemingen. Wat daarbij helpt is dat hij soms iemand moet aanbevelen bij zijn ex-vrouw, of bij de vrouw die hij ooit vreselijk beledigd heeft met zijn satirische debuutroman (een campus novel, natuurlijk), of dat hij omgekeerd een vrouw met wie hij een paar keer naar bed is geweest moet aanbevelen voor een baan bij een andere, volgens hem minder goede, universiteit.

Het is allemaal heel grappig en knap gedaan, maar uiteindelijk ontbreekt er toch een soort spanning. Die Jay is net niet gek genoeg, en de verhalen die er geweven worden door de geschiedenis net niet aangrijpend genoeg. Het zijn er twee: een van een protégé in wie Jay veel van zichzelf lijkt te herkennen en die hij steeds wanhopiger voor allerlei baantjes her en der aanbeveelt, omdat hij ooit zo'n groot romanschrijver zal worden (en die uiteindelijk op verdachte wijze om het leven komt). En een over een ex-medestudent die ook een veelbelovende schrijver was tot hij stilviel,

Maar geen van die verhalen is krachtig genoeg opgezet om een tegenwicht te kunnen bieden tegen klachten over de permanente overlast van verbouwingen die nodig zijn om de economen van de universiteit een nog betere werkplaats te bieden, Jays enorme afkeer van het bedrijfsleven en van de computerondersteuning op de universiteit, enz.

Die zijn allemaal grappig, het is allemaal heel slim gedaan, maar het is net te weinig voor 180 pagina's, voor mijn gevoel.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.